کد مطلب:29397 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:99
بار خدایا! با من بدان گونه كه تو شایسته آنی، رفتار كن؛ چرا كه اگر بدان گونه كه شایسته ای با من رفتار كنی، به من رحم می كنی، و اگر عذابم كنی، تو بی نیاز از عذاب منی و من محتاج رحمت توام. پس ای آن كه محتاج رحمت اویم! بر من رحم كن. بار خدایا! بدان سان كه من شایسته آنم، با من رفتار مكن؛ چرا كه اگر آن سان كه شایسته آنم با من رفتار كنی، مرا عذاب می كنی، بدون آن كه بر من ستم كنی. من از عدل تو در هراسم و از ستم تو هراسی ندارم. ای آن كه عادلی و ستم نمی كنی، به من رحم كن![1].
4453. الكافی - به نقل از علی بن نعمان، با ذكر سلسله راویان -:امیر مؤمنان، هرگاه به بالای كوه صفا می رفت، رو به كعبه می ایستاد و دست هایش را بلند می كرد و می گفت:«بار خدایا! هر گناهی را كه انجام داده ام، بر من ببخش، و اگر دوباره به گناه برگشتم، دوباره بر من ببخش؛ چرا كه تو بخشاینده و مهربانی.